Java - Bali - Lombok - Flores 2012 (1)

Voorbereiding: 0, planning: 0, ideeën: 0,5, vliegtickets: ja, overnachting Jakarta: ja. Op weg naar Indonesië! Na een overstap in Dubai na 17 uur aangekomen op Soekarno-Hatta International Airport. De transfer naar het hotel stond al klaar om ons naar het centrum van waarschijnlijk een van de smerigste steden ter wereld te brengen. Het nare gevoel van de immense drukte, drukkende warmte, troep en de op de adem slaande smog blijft bij ons toch overheersen. Na het zien van Soekarno’s penis, een gigantisch paal monument op Merdeka Square waar ze in de avond lichten naar de top schieten zodat het lijkt alsof het klaarkomt, snel tot de conclusie gekomen dat we moesten vertrekken. Met de publieke trein naar Bodor om vervolgens met een privebusje, via een supersaai safaripark, naar Bandung te reizen. Alweer een super smerige stand! Samenvatting Bandung: ratten, kakkerlakken, vieze hotelkamers bij een hoteleigenaar die ons een 3-daagse tour wilde aansmeren voor € 65,- per persoon per dag, een te actieve vulkaan die we niet mochten beklimmen. Onze eerste dagen op Java zijn niet echt geweldig. Overigens wel theeplantages, rijstvelden, hotsprings, een Anklung-school en nog veel meer moois gezien. Op het moment dat we Benny tegenkwamen nam het Java-verhaal een andere wending. Hij wilde een poging doen om ons de schoonheid van Java te laten zien. Benny is/was overigens een superleuke en erg goede tourguide. Met hem en twee ‘zotte’ Belgen hebben we de zeer actieve Papandayan-vulkaan beklommen. Een lange klim naar het kratermeer, bubbelende modder en groengeel sulfaatgas. Het was een prachtige ervaring. Daarna zijn we doorgereden naar Benny’s dorp, gelegen net buiten Garut, waar we het echte Javaanse leven met eigen ogen konden zien. Terug naar Bandung om daar nog een nacht te slapen in een gruwelijk kuthotel om vervolgens de 7 uur durende treinreis naar Yogjakarta te maken! Deze viel gelukkig mee: mooie rijstvelden, werkende mensen, torenhoge bruggen, en goede railservice. Wat wil je nog meer! Eenmaal aangekomen in “Yog”, zoals de local people het noemen, werden we hartelijk ontvangen in Wisma Ary’s. Wat een opluchting, we hadden een uiterst mooi en schoon hotel met warm water, airconditioning en koffie/thee service. Joehoe, de heerlijke reis kan beginnen. Snel Yogjakarta verkennen om daar in de avond waarschijnlijk de beste Nasi Goreng ooit te eten. Op straat! Op de grond tussen de local people in! En dat voor maar 9000 Rp. (75 cent) per persoon! Volgende ochtend vroeg opstaan om het boeddhistische juweeltje Borobudur te bekijken. Een prachtervaring, wat een staaltje bouwkunst hebben ze daar ± 1300 jaar geleden een neergezet. We hadden al het een en ander gezien op Yorin Travel, maar als je de tempel dan ineens uit de jungle ziet herrijzen denk je toch: wow! We zullen lang en gelukkig leven omdat we met onze armen Boeddha in de stoepa’s aan konden raken. Na te worden afgedropt op de Vogelmarkt duurde het niet lang voordat Marijn ‘ Thieme’ van Meel een ‘Partij-voor-de-Dieren’ aanval kreeg en spontaan begon te huilen om de dieren er zo ongelofelijk slecht behandeld worden. Om de een of andere dubieuze reden in felle kleuren opgespoten kuikens, uitgedroogde puppy’s en aapjes in te kleine kooien, 60 op elkaar gepropte tropische vogels, hamsterjongeren nog zonder huid en zonder moeder volop in de zon. Kortom, een negatieve ervaring om nooit te vergeten. De drukste dag op Java stond op de planning en startte in het koninklijk paleis Kraton, niet echt boeiend aangezien je nergens in mocht omdat de sultan thuis was. Daarna door naar de hindoeïstische super tempel Prambanan, een megacomplex van grote en kleine tempels gewijd aan de goden Shiva, Ganesha, Garuda en nog meer. Een geweldige zonsondergang gezien waar we voortdurend door Indonesiërs gevraagd werden of we wilden poseren voor een foto. Het leek echt of we een of ander beroemd stel waren. Aansluitend hebben we nog een traditioneel Ramayana-ballet gezien met de Prambanan, verlicht, op de achtergrond. Indrukwekkend! Na een goede nacht slapen, waarin we overigens net als in alle nachten op Java op een onmenselijk tijdstip (4:30) gewekt werden door een superirritant moslimgebed dat vanaf de moskee met 1200 decibel door de stad schalde, vlogen we naar Bali.

Dag 1 Bali. Na wat gekut met het scooterverhuurbedrijf kregen we het toch voor elkaar om 2 scooters 10 dagen voor maar € 83,- te huren en reden we naar het zuidelijke kustplaatsje Jimbaran. In Jimbaran en met name het nabij gelegen Benoa stonden de wuivende palmbomen, het hagelwitte strand en de azuurblauwe zee ons al op te wachten. Hier zijn we met de Glass-Bottom-Boat naar Turtle Island gevaren, het was geweldig! Op Turtle Island is een schildpaddenkweekcentrum gevestigd om de met uitsterven bedreigde zeeschildpad te proberen te behouden. Een goed initiatief wat we natuurlijk moeten ondersteunen. We mochten de schildpadden vasthouden, voeren en zelfs optillen (met zijn 100 kg toch wel zwaar). Vervolgens doorgebrommerd naar Uluwata, een supervette tempel staand op een 200 meter hoge cliff, vanwaar we de zonsondergang zagen en waar we een irritante Makaak-aap weg moesten slaan omdat hij Marijn’s slipper wilde jatten. Op weg naar Ubud kregen we hopelijk onze eerste en laatste bekeuring voor het overtreden van een verkeersregel en het niet hebben van een internationaal rijbewijs: 250.000 Rp.! Met veel spanning en alertheid bij politieposten en kruispunten zijn we schade- en bekeuringvrij doorgereden naar Ubud, wat we in de middag hebben verkend. Hoogtepunt van de verkenning was Monkey Forest. Honderden lastige Makaak-apen die schooiend en stelend aan eten komen en inmiddels zo brutaal zijn dat ze toeristen bespringen die in de jungle lopen. Door Marijn’s Nederlandse gewoonte om te laat te komen moesten we haasten om onze raft-afspraak te halen. Dit werd overigens door Niek vakkundig de grond in geboord doordat een klein steentje hem en zijn scooter uitschakelde. Met een lijf vol schrammen kunnen we concluderen dat Niek niet kan zwemmen op zand. De dag actief raften werd gecompleteerd door een lange wandeling rond de rijstvelden van Ubud. De dag werd met het Balinees culinaire hoogstandje ‘smoked duck in banana leaf’ traditioneel afgesloten. De derde Ubud-dag stond in het teken van veel brommer rijden en het zien van vele tempels rond Ubud: Goa Gajah, Tirta Empul, etc. De rest van de dag was het voorbereiden voor de lange rit naar het koude Bedugul, wat we overigens door een navigatiefout niet hebben bereikt. We kwamen uit in Lovina Beach, een plek met schitterend zwart lavastrand en waar in de ochtend vele dolfijnen de baai passeren. Gelukkig hebben we de dolfijnen van dichtbij kunnen zien doordat we en een gammel vissersbootje naar ze op zoek gingen. Na afloop meteen de scooter op om de gemiste watervallen en tempels rond Bedugul te bekijken. We zitten op de helft van onze Indonesië-trip en staan op het punt om de erg lange rit van Lovina Beach naar Toya Bunkak te maken. Na 4 uur intensief brommeren wilden we snel een homestay regelen. Maar hoe doe je dat zonder voorbereiding? Simpel! Je zorgt ervoor dat je vriendelijk lacht naar Peter. Peter is accommodatiebeheerder, tourguide, trekking guide, tuinman, kok, hanenkweker, laundry service. Wat je ook kunt bedenken, Peter regelde het voor je. Kosteloos! Het was Indonesische gastvrijheid met een goud randje. Op onze laatste avond in Toya Bunkak werd bekend dat Peter ook nog een kunstenaar was, waarop we meteen twee schilderijen van hem kochten. Toya Bunkak is overigens een klein dorpje gelegen tussen Lake- en Mount Batur. Sportievelingen als we zijn moesten we natuurlijk Mount Batur beklimmen. Om 4 uur opstaan om vervolgens de twee uur durende trekking naar de top te kunnen maken was natuurlijk vroeg. Vooral voor Marijn. Maar de zonsopkomst en het uitzicht over het kratermeer en de bergtoppen Abung, Agung en Rinjani (Lombok) waren adembenemend. Tijdens de wandeling rond de Batur-krater werden voor ons eieren gekookt in de nog steeds uit de vulkaan komende hete stoom. Lekker! Wie denkt dat met het omhoogklimmen het zwaarste gedeelte van de trekking erop zat, heeft het mis! Wat is afdalen in de hitte en met een ongelijke ondergrond toch zwaar. Eenmaal aangekomen bij Peter was het dan ook even tijd voor een power nap. Na het tweede wekmoment van de dag gingen we naar de Besakih-tempel, het hindoeïstische bolwerk op Bali. De heenweg was echter zo ongelofelijk klote omdat we via de meest verschrikkelijke achterafwegen werden gestuurd. Denk aan: 5-10 km stijgen en dalen met een stijgingspercentage van ongeveer 10%, en zelfs tijdens dalingen rijdend op los zand. Eenmaal pissig bij de tempel aangekomen zetten we onze arrogante kop op met als doel de erg opdringerige en bemoeizuchtige tourguide’s te weren. Gelukt! Mooie tempel overigens! Met de rit naar Padangbai komt er een einde aan onze Bali-adventure, van hier vertrekken we met de Fast-Boat naar de Gili’s. In en rond Padangbai hebben we eerst nog een schitterend, verlaten wit zandstrand ontdekt en hebben we gezwommen in de mooie zwembaden van Tirtagangga. Vroeger waren deze baden enkel en alleen toegankelijk voor de koning en zijn familie.